او فعالیت حرفهای خود را در فصل ۱۹۹۴–۹۵ با تیم رئال مادرید سی آغاز کرد. با نمایش فوقالعاده و به ثمر رساندن ۱۶ گل در ۹ بازی (از جمله پنج گل در یک مسابقه مقابل سیدی کورالخو)، توجهها را به خود جلب کرد.برای ادامه مطلب با سایت مجله ورزشی یازده اسپرت همراه باشید.
این موفقیت به قدری چشمگیر بود که خورخه والدانو، سرمربی وقت رئال مادرید، او را به تیم اصلی ارتقا داد. رائول به عنوان جانشینی برای اسطورهای چون امیلیو بوتراگوئنو به تیم پیوست. این تغییر به نوعی به عنوان “انتقال تاج” نمادین تعبیر شد.
او جوانترین بازیکنی بود که با سن ۱۷ سال و ۱۲۴ روز برای تیم اصلی رئال مادرید به میدان رفت، هرچند این رکورد در همان فصل توسط آلبرتو ریورا شکسته شد. در تاریخ ۲۹ اکتبر ۱۹۹۴، او نخستین پاس گل حرفهای خود را برای ایوان زامورانو در بازی مقابل رئال ساراگوسا به ثبت رساند.
یک هفته بعد، در دومین بازیاش، در دربی حساس مادرید مقابل اتلتیکو مادرید، نخستین گلش را برای تیم اصلی به ثمر رساند. در آن فصل، رائول ۹ گل در ۲۸ بازی به ثمر رساند و نقش مهمی در قهرمانی رئال مادرید در لالیگا ایفا کرد.